In de meeste theorieën over het universum wordt één element bijna standaard weggelaten: bewustzijn.
We praten over materie, energie, ruimte-tijd, krachten, informatie — maar het fenomeen dat alles waarneemt, beleeft en betekenis geeft, blijft opvallend buiten beeld. Het wordt gezien als bijproduct, illusie, foutje van het brein, of simpelweg irrelevant voor het grotere geheel.
Maar wat als dat niet klopt?
Wat als bewustzijn niet een bijkomstigheid is, maar een fundamenteel onderdeel van het systeem?
Binnen het QBM onderzoek ik precies die mogelijkheid:
bewustzijn niet als effect, maar als dragend veld.
Geen grootheidswaan.
Geen "theorie van alles".
Maar een exploratie van een patroon dat telkens terugkeert in ervaring, waarneming en veldwerk.
De blinde vlek van veel modellen
In de natuurkunde is bewustzijn lastig te vangen.
Het past niet in formules.
Het laat zich niet reduceren tot atomen.
Het gedraagt zich niet lineair.
Daarom wordt het vaak buiten het model gehouden:
"Eerst de materie begrijpen, dan zien we wel verder."
Maar er zijn grenzen aan dat model:
- de meetparadox (waarnemer beïnvloedt uitkomst)
- de rol van informatie als basis van werkelijkheid
- fenomenen die niet passen in lineaire causaliteit
- subjectieve ervaring die wél realiteit beïnvloedt
- synchroniciteit, richting en veldgevoel die herhaalbaar blijken
Niet als magie, maar als dynamiek.
En daar wordt het interessant.
Een alternatieve hypothese: bewustzijn als veld
In het QBM verken ik bewustzijn als dragend veld. Niet als metafysica, maar als een werkhypothese die een aantal verschijnselen beter verklaart:
1. Bewustzijn lijkt niet-lokaal te reageren
Je ziet iets aankomen zonder reden.
Je voelt richting voordat er informatie is.
Sommige verbindingen voelen direct, niet tijdgebonden.
Dit lijkt op veldgedrag, niet op hersensignalen.
2. Intentie beïnvloedt dynamiek
Niet door wilskracht, maar door afstemming.
Je ziet het in coherente momenten: timing, synchroniciteit, onverwachte opening.
Materie lijkt soms te reageren op richting.
3. Flow ontstaat door ordening, niet door inspanning
Wanneer I (waarnemer), V (richting) en O (veld) aligned raken, versnelt het systeem.
Niet mystiek — gewoon mechanica van coherentie.
Waarom ik dit serieus neem
Omdat het terugkomt.
- in veldmomenten
- in keuzes die zichzelf aandienen
- in timing die te precies is om te negeren
- in waarneming onder gedrag
- in coherente gebeurtenissen die zich herhalen in exact dezelfde structuur
Het patroon is robuust.
Niet altijd spectaculair, maar wel consistent.
En als iets consistent is, verdient het onderzoek.
Dit artikel is dus geen claim.
Het is een uitnodiging tot intellectuele eerlijkheid:
Wat als bewustzijn geen bijzaak is, maar de missing link in hoe werkelijkheid zich organiseert?
Bewustzijn als parameter, geen bijproduct
Misschien hoeft bewustzijn niet te worden "verklaard".
Misschien is het een gegeven.
Net zo fundamenteel als ruimte, tijd en energie.
Een parameter die:
- richting verleent
- correlaties mogelijk maakt
- informatie ordent
- coherentie genereert
- interactie beïnvloedt
Niet als persoonlijke mind —
maar als veld dat alles doordringt.
Waarom dit bij 'Ideeën' hoort
Dit soort gedachten zijn zaadjes.
Hypotheses.
Speculatieve verkenningen die nog geen vorm hoeven te hebben, maar wel richting geven.
Ideeën die niet per se waar hoeven te zijn, maar die iets openen: een nieuwe denklijn, een ander perspectief, een bredere context voor het veldwerk dat ik dagelijks doe.
Bewustzijn als missing link is zo'n idee.
Geen sluitend model, maar een richting die telkens terugkeert —
in ervaring, in synchroniteit, in coherentie, in keuze, in het veld.
Een idee dat misschien onvermijdelijk is.
Zeker als je lang genoeg blijft kijken.